maandag 10 december 2012

België? Een aaneenschakeling van praatbarakken !


Door Kurt Meers op 18 november 2012
In een opmerkelijk interview met het weekblad Trends, maakt Limburgs topindustrieel Jos Vaessen een rake analyse van wat er volgens hem misloopt in onze economie. Zoals we dat van hem gewend zijn, neemt hij geen blad voor de mond. Zo vindt hij één indexsprong veel te weinig en zegt hij zelf, als vermogend burger, méér te willen bijdragen om de scheve situatie recht te trekken. We publiceren hieronder het integrale interview:

“Als de federale overheid het zo op zijn beloop laat, gaan hier nog honderdduizenden jobs verdwijnen.” In een gesprek met Trends uit Jos Vaessen zijn wanhoop na het sociale drama van Ford Genk. “Vijf voor of vijf na twaalf? Het is al drie uur”, stelt de Limburgse captain of industry.
Jos Vaessen: “België bestaat uit een aaneenschakeling van praatbarakken, en dat stoort mij enorm. Dat is een van de redenen waarom we nu in deze moeilijke situatie zitten. Ik begrijp niet hoe iemand nog en plein public durft te zeggen dat de loonlasten niet het probleem zijn. Ik heb hier de lonen van mijn Nederlandse bedrijven, zwart op wit. (windt zich op) Het is verschrikkelijk. Veel van de zaken waar de federale overheid bij betrokken is, lopen fout. Als ze het zo op zijn beloop laat, gaan hier nog honderdduizenden jobs verdwijnen. Dan moeten ze wel durven toe te geven dat ze het land naar de vernietiging hebben geleid.”
“Als wij niet heel snel substantieel ingrijpen, gaan wij naar Griekse en Spaanse toestanden. Er moet gesneden worden om te voorkomen dat we straks moeten amputeren. Nu kan dat nog door iedereen een beetje pijn te doen. Iedereen moet inleveren, uitgezonderd mensen met een heel laag inkomen. Daar moet je van afblijven. Mensen met een hoog inkomen en met een vermogen, zoals ik, moeten meer geven. Sterke schouders moeten zwaardere lasten dragen. Als de regering het geld goed gebruikt: om de loonlasten van onze mensen te verlagen.”
‘Indexsprong’ is nu het modewoord
Jos Vaessen: “Dat zou de grootste flater zijn die men kan doen. Een indexsprong is om te lachen. (windt zich opnieuw op) Ik hoop dat ze dat niet verkocht krijgen, want dan denkt iedereen dat de boel gered is, terwijl er juist niets gered is. Ze zullen zeggen dat ze iets hebben gedaan en dat de ondernemers dan maar moeten tonen wat ze kunnen.”
“Onze loonhandicap tegenover Nederland bedraagt 10 procent, tegen Duitsland 20 procent en tegen Frankrijk 30 procent. Dat krijg je niet opgelost met een indexsprong. Tien indexsprongen hebben we nodig, niet een. Dat is echt weer typisch Belgisch. Ik begrijp niet wie het ooit in zijn hoofd heeft gehaald om dit land de naam België te geven. Wij hadden Lapland moeten heten. Ons land is een lappendeken met onze vier gewesten en de meeste overheidsbeslissingen zijn lapmiddelen. En dat heeft alles te maken met onze verzuilde maatschappij. Daar ligt heel veel schuld. Dat is nefast voor onze maatschappij.”
“We blijven nog binnen de door Europa opgelegde begrotingsnorm en daar zijn de politici toch zo fier over. Maar wat doen ze? Belastingen verhogen en investeringen schrappen. Dat kan iedereen. De maatschappij gaat daar niet mee vooruit. Wel als je de economie meer zuurstof geeft en competitiever maakt. Vandaag zijn we niet meer competitief. Geef eens één reden waarom iemand nog in België zou investeren. Ik geef u de mijne: omdat ik Belg ben. Dat is toch wel de stomste reden die er bestaat, niet? Of nog een stomme reden: omdat ik niet graag reis. En omdat ik niet graag mijn vrouw alleen laat. Allemaal irrationele overwegingen. (stil) Het wordt moeilijk in België. Het is zo jammer dat de Wetstraat zich dat niet realiseert.”
“Eigenlijk zou ik stilaan de raad van mijn vrouw moeten volgen en zeggen ‘trek uw plan’. Ik ben 68, en ik hoef niet bezorgd te zijn voor mezelf of mijn kinderen of kleinkinderen. Maar ik ben dat wel voor hun generaties. Want die zullen het substantieel slechter hebben dan onze generatie en vooral de gewone man en vrouw zullen het slachtoffer worden. De babyboomers zoals ik hebben een gouden periode gekend, maar daarin onvoldoende zorg gedragen voor de volgende generaties. Wij zijn dus mede verantwoordelijk voor deze crisis.”
Dreigt een industriële woestenij?
Jos Vaessen: “Maatschappelijke woestenij, totale woestenij. Want als er straks geen industrie meer is, zijn er 2 tot 2,5 miljoen werklozen. Dan is het revolutie.”

Geen opmerkingen:

Een reactie posten