Kreten en gefluister - No comeback

No comeback

Toen ik enkele maanden geleden de ether uitging, hebben een aantal personen opgelucht adem gehaald, maar veel meer anderen hebben me gevraagd, bijna gesmeekt, om er alsnog mee door te gaan.

Dit is de eerste maar tegelijk de laatste keer dat ik het deurtje van deze blog heropen.

Gefluister

Een van de laatste roddels op het stadhuis zou zijn dat "men" mij betaald heeft om met deze blog te stoppen. Nochtans hoort iedereen toch te weten dat Stad Lommel dolgraag met het woord GRATIS uitpakt, gratis naar allerlei muziekfestivals, en nu zelfs gratis naar een mega-barbecue.

Maar natuurlijk kan een stadsbestuur dat gratis-verhaal enkel volhouden als ze ook zelf gratis één en ander binnenhaalt. Daarom is de favoriete sport dan ook om van de brave Lommelaars gratis grondafstand te bekomen telkens die om een bouw- of verkavelingsvergunning komen bedelen.

Nee, betaald (om te blogstoppen) ben ik niet. Wél betaald zou ene Baron van Stevensvennen zijn (ivm grondafstand voor een fietspad) terwijl de heer Plebs van hetzelfde gehucht voor hetzelfde doel gratis grond moest afstaan...

G. Orwell was in deze blog al vaker op bezoek: "all animals are equal, but some are more equal...."

Kreten...

Nu heeft ons stadsbestuur wel wat andere zorgen dan die gratis-verhaaltjes. Het bestuur was namelijk bij twee vaststellingen uitgekomen ivm haar personeel:

- er is onvoldoende geld in kas om later de pensioenen te kunnen uitbetalen van het legertje stadsambtenaren, dat de laatste tien jaar enorm  is uitgebreid;

- een aantal topambtenaren kreeg teveel macht en sommigen misschien ook "ne groten teut" (zoals we dat hier in Lommel zeggen).

Het eerste probleem was precies door één van die topambtenaren ontdekt, hetgeen hem door "de politiek" niet in dank werd afgenomen.

Intussen werden 10 van de 46 arbeiders bij de groendienst aan de deur gezet, doch daarmee is de financiële tijdbom uiteraard niet geneutraliseerd.

Maar topambtenaren aan de deur zetten kan wegens het statutair karakter van hun benoeming, veel en veel moeilijker. 

Blijkbaar is "men" er toch in geslaagd om de juriste A.C. buiten te werken, maar anderen lieten zich minder makkelijk doen en die werden dan maar uit het stadhuis gejaagd en naar buitendiensten "gepromoveerd":

- de man wiens naam en voornaam met dezelfde W begint, werd gedetacheerd naar Erfgoed Lommel-Barrier, dat alleen louter toevallig dicht bij Siberië ligt;

- de dame van de dienst Communicatie moest haar bureau opruimen en in het Glazen Huis gaan kamperen, waar ze zich echter wonderwel wist te ontplooien door grote sponsors aan te trekken...;

- een heer van de Financiële dienst, toevallig liberaal vakbondsman, mocht in de bibliotheek gaan controleren of ontvangerij rijmt met boekerij (maar ook hij blijkt er wonderwel wortel te hebben geschoten).

Bij de dienst Economie en de Technische dienst wist men weliswaar aan deze stoelendans te ontsnappen, maar ook daar weten de verantwoordelijken intussen dat de paarden die de haver verdienen, deze vaak niet krijgen; temeer als ze niet de juiste partij-lidkaart op zak hebben.

Lang geleden zong Bob Dylan dat er betere tijden zouden komen (the times, they are a-changing), maar hoe komt het toch dat ik een krop in mijn keel krijg als ik het -bij deze gelegenheid - probeer na te zingen ?

Adieu

Ik heb gedaan wat ik kon. Wat Lommel meemaakt en in de komende jaren zal beleven, heeft het zich via de verkiezingsresultaten van 2013 zelf aangedaan: van Vrijheid tot Keizerrijk....

         Salut en de kost !