Een noodregering van ....niet-politici

Wie kan er zich permitteren om weinig of zelden naar zijn werk te gaan, en evenzeer hieruit een niet onaardig loon en pensioen optrekken, plus een dikke uittredingsbonus?. 

Vlaamse parlementsleden, à la Jaak Gabriëls...

Wie wordt er niet afgerekend op goed of slecht werk? Politici, want zelfs als zijn ze niet meer verkozen, dan nog is er het "vangnet van de partij", dat van lokaal gebuisde mandatarissen provinciale députés maakt à la Peuskens en Vandenhove...

Kan je 's lands belangen en problemen toevertrouwen aan mensen die, ondanks dikke betaling voor hun werk, nooit echt worden afgerekend op de kwaliteit van hun prestaties ?  Volgens mij niet....

Is dat dan vooral in tijden van economische crisis (zoals nu) niet met vuur spelen ? Ik denk het wel....

Zouden we dan niet beter uitkijken naar andere lui om ons in deze donkere tijden te besturen? Tja...

Maar wie zou het dan wel op een verantwoordelijke en degelijke manier beter vanaf kunnen brengen?

Bedrijfsleiders lijken mij het meest uitgelezen daartoe, want zij moeten ervoor zorgen dat:

- hun bedrijf met winst draait;

- hun personeel aan het werk kan worden gehouden;

- er wordt bijgedragen in de fiscale en sociale kassen van de overheid...

Daarenboven controleren de aandeelhouders van zo'n bedrijf hun bedrijfsleider, en zullen zij hem maar "kwijting en décharge" verlenen als hij zich behoorlijk van zijn taak gekweten heeft.

In een vorig bericht hebben we de Limburger Jos Vaesen aan het woord gelaten. Als het aan mij ligt mogen ze alle ministers naar huis sturen, en ze vervangen door een groepje succesvolle bedrijfsleiders die van wanten weten. Een land besturen is overigens zo goed als hetzelfde als een bedrijf runnen.

Als goede democraat kan ik uiteraard geen staatsgreep preken. Misschien moet er over deze kunstgreep maar eens een referendum worden gehouden. Maar zullen de politici die uitdaging aandurven? I doubt it...

"Madame Non" zal blijkens ons bericht van enkele dagen geleden er wellicht voor passen...