De wraak van Sadam...

Vandaag nog eens een stukje recente Lommelse geschiedenis.

Het moet ergens rond 1990 of 1991 geweest zijn, in de hoogdagen van ene Sadam Hoessein, die toen door een internationale coalitie op zijn donder kreeg omdat hij Koeweit was binnengevallen.

Onze Keizer die toen nog geen Keizer was maar slechts troonpretendent, was na een periode van advocaatje spelen in Gent en van assistentschap aan de VUB, naar zijn geboortestad teruggekeerd.
Van in het begin moest hij me niet, hoewel zijn wederhelft me onlangs -weliswaar uitsluitend retrospectief- een "lieve man" vond.
Zij werkte toen (en ook nu nog) bij Vossemeren en het is ook die plek die het centrum van dit verhaal vomrt.
Er was toen namelijk een nieuwe directeur op dit Centerparc, en mede gezien zijn opvallende moustache en een bruin getint gelaat, had hij wel wat weg van:



Van in het begin voelde de nieuwbakken directeur, en zijn echtgenote nog meer, zich niet thuis in deze uithoek van het land. Dat werd na korte tijd nog een stuk erger...
De juiste toedracht herinner ik me niet, maar er werd op Vossemeren voor een ruim publiek één of andere manifestatie gehouden. Misschien wel het vijfjarig bestaan van Vossemeren, maar het kan ook iets anders geweest zijn. Fier verwelkomt de nieuwe directeur de aanwezigen, waarna onze vorige Keizer het woord neemt en zijn toespraak beëindigt met "nu heeft ook Lommel zijn Sadam!". Gelach alom, behalve bij de nieuwe directeur en nog minder bij diens echtgenote, die zich afvroeg in welk boerengat ze hier beland was...
Dan, enkele maanden later, op een bloedhete dag, huwelijksreceptie van de actuele Keizer, waarop ik tot mijn verwondering dan toch was genodigd. Een mooie grote zaal in het Vossemeren-complex met enorm veel ramen en dus ook een airco die serieus katoen moest geven om de boel op juiste temperatuur te houden.
En plots gebeurde het: airco viel uit en binnen de kortste keren werd de zaal gehuld in tropische hitte. Gelukkig deed de koelinstallatie van de tapkraan het nog wel, waardoor eenieder afkoeling in de pintjes zocht en binnen de korste keren bezwete bovenlijven en enigszins boven hun theewater gerezen gasten er een gezellige drukte van maakten.
De vader van de actuele Keizer was duidelijk "not pleased" met de situatie, en nog minder toen ik hem bij het naar huisgaan deed opmerken dat dit wel eens de wraak van Sadam kon zijn.

Enkele maanden later was deze Sadam geen directeur meer van Vossemeren...
Maar de naam van Vossemeren was intussen wel gemaakt: Subtropisch ...