Met de verkiezingen op komst putten onze politici zich uit in het lanceren van interessante ideetjes en partijprogramma's.
België heeft sinds enkele jaren zijn royalty-watchers, maar Lommel heeft sinds enkele maanden zelfs een "imperial watcher"! Ikke dus :)
En zo'n imperial watcher kan dan ook niet achterblijven op een tijdstip dat er zo inventief aan politiek wordt gedaan;
Mijn voorstel is om het stemmen te reorganiseren en ik moet eerlijk toegeven dat ik mijn inspiratie gezocht (of "gepikt") heb bij ons aller Chel Driesen die vandaag in Internetgazet Lommel verhaalt hoe zijn achterwerk gepresenteerd vanuit zijn vensterraam, niet bovenaan het verlanglijstje van zijn verpleegster staat. Het verhaal gaat zo:
"Op hondenschool ‘De Woef’ in Eksel heb ik ruim twintig jaar geleden dierenarts Theo Martens leren kennen. En toen mijn zoon Roel diergeneeskunde ging studeren trok hij vaak en graag met hem op. Vooral indrukwekkend vond hij de bezoeken aan de Olmense zoo. Theo was er vaste huisarts en ‘hij ging met olifanten om alsof het schapen waren.’ Ik hoor hem nog vertellen dat Theo zich een injectiegeweer aangeschaft had, waarmee je van ver gevaarlijke dieren feilloos een verdovende spuit in hun achterkwartier kon jagen.
Waar ik heen wil? Na roekeloze fysieke inspanningen een tijdje geleden, viel ik – ik was voordien al rugpatiënt – ten prooi aan felle rugpijn. Geen pijnstiller die hielp! Acute lumbago’ luidde de diagnose van mijn huisarts. De behandeling? Pillen, zalf en een injectie die een verpleegster mij elke avond zou komen toedienen.
Nu is verpleegkunde toch een knelpuntberoep? Ik bedoel: die verpleegster rijdt elke dag met de auto tot bij mij – en ik zal toch heus niet de enige patiënt zijn – om daar, op de derde verdieping, een naald in mijn bibberende bil te priemen! Zou dat niet efficiënter kunnen? Ik moest meteen aan dat injectiegeweer denken. Als dergelijke patiënten nu eens op afgesproken tijdstippen met hun blote ‘mik’- wat een prachtig woord in deze context! – in het venster gingen zitten. Die verpleegkundige kon dan van op de straat haar pijltje net naast de ‘bull’s eye’ schieten. Mits enige training zou dat misschien zelfs van uit de auto kunnen!
Ik heb haar mijn geniaal plan voorgelegd vanavond. Zij vond het géén geweldig idee."
Maar wat heeft dit nu met verkiezingen te maken, hoor ik U al zeggen. Allee, valt uwen euro dan niet? Nochtans simpel als bonjour: ik zou een gebouw van pakweg zes verdiepen uitzoeken, met op elke verdieping een dertigtal ramen. Ieder van de zes lijsten die naar de gunsten van de kiezer dingen, krijgt een verdieping toegewezen en installeert zijn kandidaten met hun blote kont door een raam. Voor alle duidelijkheid hangt er onder hun blote billen uiteraard een bordje met hun naam, want niet iedereen herkent zijn kandidaat aan de vorm van zijn achterwerk...
Gelijkvloers wordt een soort loopband voorzien, waarop de stemmers plaatsnemen en zo'n injectiegeweer aangereikt krijgen. Het vervolg laat zich raden ?
Als uitvinder van dit revolutionair idee wil ik uiteraard wel bepaalde voorrechten. Ik zou graag een repetitiegeweer of injectie-mitraillette ter beschikking krijgen, én...ik zou graag het recht hebben om dubbele-dosis-injecties af te vuren op achterwerken waarop ik eigenlijk niet wil stemmen!
Wat denken jullie ervan? Zou ik dit "knal-idee" niet vliegensvlug laten patenteren? Ik heb daarvoor alleszins al wat voorbereidend werk geleverd en via het Rijksregister verkreeg ik een aantal wel zeer bijzondere foto's van Lommelse kandidaten. Op de eerste foto enkele CD&V-figuren: Jan Bouly (links in beeld) keurt het achterwerk van Jaak Theuws.
Op het tweede prentje zien we hoe aan An Vandenboer van de SP-A (uiterst links in beeld), boos de rug gekeerd wordt door Jasmine Vangrieken, Eefje Beckers en Annick Berghmans. Over het derde en laatste prentje was het Rijksregister minder formeel. Naar het schijnt gaat het over de bevallige vormen van een dame die ergens onderaan de NV-A-lijst bengelt, maar zeker is het dus niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten