woensdag 19 september 2012

Geef aan de Keizer wat aan de Keizer toekomt, want....anders pakt hij het gewoon zelf !


De aandachtige lezer van deze blog zal het niet ontgaan zijn dat Stad Lommel op de hoek van Kloosterstraat en Albertlaan een (intussen afgebroken) bakkerij kocht met het oog op een verflauwing van een bocht van de stilaan door eenieder verwenste Stadslaan. Dit perceel wordt zuidelijk en westelijk omarmd door percelen van de Keizerlijke familie, alwaar al een tijdje verkiezingsaffiches van de keizerlijke partij de passanten recht in de ogen kijken.

U schetst toch wel mijn verbazing toen ik vandaag zag dat een (welisbaar mobiele) verkiezingspubliciteit voor de Keizerlijke partij, op het perceel van Stad Lommel was opgesteld !

Enkele opmerkingen in dat verband:

1/ Loop ik hopeloos achter of is er nog verschil tussen percelen van de Keizerlijke familie enerzijds en percelen van de Stad anderzijds ? Of anders gezegd: is hetgeen van 't Stad is, nu al automatisch eigendom van de Keizerlijke clan ??

2/ Is het psychologisch gezien wel echt slim om langsheen die Stadslaan de plaatselijke bewoners nog eens extra tegen hun kl..ten te komen stampen ?

3/ Gaan we het misschien binnenkort nog meemaken dat onze Keizer in navolging van een andere keizer gaat verklaren dat hij die Stadslaan nooit gewild heeft ??




Keizer Wilhelm II (1859-1941)
Keizer van Duitsland – Koning van Pruisen

Wilhelm II ('Der Kaiser') heeft zijn naam gegeven aan een tijdperk dat sterk verbonden is met begrippen als macht, grote ambities, moderne ondernemingsgeest, militaire manoeuvres en grote parades waarbij keizer Wilhelm II altijd prominent aanwezig was. Hij viel op door zijn vaak ontactische optreden in het openbaar, zijn praalzucht, zijn rusteloosheid, zijn zelfoverschatting en naïeve wereldvreemdheid. Hij werd gezien als de grote aanstichter van de Eerste Wereldoorlog hoewel zijn politieke en militaire rol in die periode al vrijwel was uitgespeeld.  Op 10 november 1918 vluchtte hij als ex-keizer naar Nederland. Hij vond in Amerongen tijdelijk onderdak en deed daar afstand van de Duitse troon. In 1920 betrok hij Huis Doorn te Doorn waar hij in 1941 overleed op 82-jarige leeftijd. 


Voor wat mij betreft een mooie illustratie van: na de hoogmoed komt de val...

Komt het bij de Lommelse Keizer ook ooit zover ?? U weet wel wat wij hiervan denken...



Geen opmerkingen:

Een reactie posten